Michał Jakubowicz - subPark-Miejsca

Niegdyś niemiecki cmentarz, dziś park Grabiszyński we Wrocławiu wypełniony jest monumentalnymi pomnikami natury i jednocześnie gotowymi dziełami sztuki publicznej, transkulturowymi ready-mades. Zadziwiając swoją ostrością wyrazu i bezpretensjonalnością, stanowią zasadniczy temat wystawy. Fotografie przedstawiają układy drzew w przestrzeni, która utraciła swój dawny sens. Oddziaływania dwóch kultur – polskiej i niemieckiej –
w otoczeniu rytmicznych struktur emanują szczególną energią. W projekcie tym materia ekosystemu odkrywana jest jako symboliczna przestrzeń miasta.

Wystawa subPark: Miejsca w pilskim Muzeum Staszica jest działaniem systematyzującym ujęcie tematu. W projekcie subPark to nie ludzie, ale natura jest drogowskazem kulturowych przemian miasta. Po drugiej wojnie światowej wraz z kompletną wymianą ludności miejskiej Wrocławia, przemianom uległy również obiekty sztuki publicznej i sakralnej. W miejscach dawnych niemieckich pochówków powstały nowe polskie cmentarze, osiedla i place. Płyty nagrobne wykorzystywane były do budowy obiektów sportowych (Stadion Klubu Piłkarskiego Parasol), umacniania wałów rzeki Ślęzy, jako krawężniki chodników. Były też odzyskiwane do budowy nowych nagrobków. Część poniemieckich tablic odkupiono od kamieniarza z podwrocławskiej wsi i zastosowano do budowy Pomnika Wspólnej Pamięci poświęconego tym mieszkańcom Wrocławia, których groby uległy likwidacji w czasach powojennych. Nieliczne tablice nagrobne rozrzucone na terenie parku można było zobaczyć jeszcze w 2016 roku. Obecnie złożone są na terenie małego cmentarza dziecięcego w parku Grabiszyńskim. Stały się one tematem wystawy subPark: Upadki we wrocławskiej Galerii Entropia. [...]

Struktury drzew są również inspiracją do prezentowanych na wystawie obiektów światłoczułych. Ich elementy w mniejszej skali odwzorowują kształty cmentarnych kwater
i ujęte są w fotograficznych aksonometriach. Trójkąty, trapezy, wieloboki zawierają informacje zarówno o geometrycznych strukturach drzew, co również sposobach widzenia. Każdy element obiektu światłoczułego, naznaczony emulsją, absorbuje światło zależnie od miejsca usytuowania i kąta pochylenia. Obiekty te potęgują geometryczne cechy kwater, perspektywy ich oglądu, ale także wywołują procesy fotochemicznych i percepcyjnych zmian.

Wystawa subPark: Miejsca jest częścią większego projektu subPark, którego frag- mentaryczne prezentacje odbywały się w kilku galeriach w Polsce. Jedna z prac tego projektu bierze udział w przedsięwzięciu First kasseler gentlemen's evening z wystawami
w Stadtmuseum Kassel (Niemcy 2017), Kassette. Für projekte (Zürich, Szwajcaria 2017) oraz Galería hoy en el arte (Buenos Aires, Argentyna 2017).

(mj)