Bogna Fogler - Szukanie śladów

Bogna Jaroszewicz-Fogler nie lubi mówić na temat swojej sztuki, bowiem poprzez swoje prace pragnie nawiązać intymny dialog z odbiorcą, którego zachęca do odszyfrowywania znaków. Jej realizacje wymagają skupienia dla zgłębienia meandrów znaczeń w nich ukrytych. Kompozycje z cyklu Przeczytane przywodzą na myśl stare księgi z kartami naznaczonymi upływem czasu. Tytuł kieruje ku temu, co przeminęło, dokonało się. Prowokuje pytania, co wynieśliśmy z lektury, czy zawarta w nich treść pozostaje w nas czy ulatuje z pamięci. Słowa zdają się powoli znikać, wtopione w mięsistą strukturę filcowej materii, poddawane destrukcyjnemu działaniu światła. Tekst – często stanowiący punkt wyjścia dla poszukiwań artystycznych – pełni rolę graficznego znaku determinującego układ kompozycji, stanowi formę, której tworzywem są litery, krój drukarskiej czcionki czy rysunek dawnych chemicznych symboli. Horyzontalne ciągi znaków poprzecinane są pionami graficznych kresek, jakby artystka chciała ukryć poszczególne fragmenty tekstu pod rytmicznymi sekwencjami skreśleń.

Marta Kowalewska

Fragment tekstu z katalogu wystawy Fragmenty, Galeria „Apteka Sztuki”, Warszawa 2012

Bogna Fogler rozwija temat materii jako nośnika pamięci obrazów wspomnień, emocji, informacji. Rozpoczęty przed kilkoma laty problem podejmuje, włączając w obszar artystycznych działań stare klisze drukarskie. Zadrukowane powierzchnie, nakładając się na siebie, tworzą wielopłaszczyznowe kompozycje, które niczym zaszyfrowane pokłady danych otwierają pole interpretacyjnych znaczeń. Usystematyzowane w szpalty drukarskie znaki uzupełnione zostały przez giętkie linie skłębionych włókien jedwabiu, bawełny, lnu. Stanowią one przeciwwagę dla sztywnych ram narzuconych przez techniczne wymogi sztuki drukarskiej. Elastyczność i delikatność materii rozbija uporządkowanie i graficzność fontu, a czerwień nici odcina się od czerni czcionek, dodając pracom dynamizmu.

Marta Kowalewska

Fragment tekstu z katalogu wystawy Pół na pół, Galeria „Apteka Sztuki”, Warszawa 2014  

Jednym z głównych problemów artystycznych Bogny Jaroszewicz-Fogler jest poszukiwanie elementów piękna na materii oraz możliwości tkwiących w różnych jej strukturach. Budowanie tkanin z różnorodnych materiałów, z uwzględnieniem ich wagi i ciężaru, przezroczystości oraz relacji między nimi, to całokształt elementów przestrzennych, które zawiera każda jej praca. [...] Prace Bogny Jaroszewicz-Fogler są poetycką formą jej życia. Powstają z jej własnego odbioru ogólnie uznanych zasad. Artystka korzysta z wybranej rzeczywistości, ale ją uogólnia i modyfikuje dla otrzymania własnego założenia artystycznego opartego na wartości codziennego doświadczenia. Stanowi to wyznacznik piękna z indywidualnego odwzorowania form i koloru prezentowanych tkanin, wnoszących bogaty element refleksji i kontemplacji. Prace dążą do połączenia subiektywnego nastroju i obiektywnego wycinka świata w wersji autorki oraz tego, co istnieje poza fizycznością i obrazowością.

Dorota Grynczel

Fragment tekstu z katalogu wystawy Bogna Fogler – tkanina, Galeria „Test”, Warszawa 2015