ANALOGIE - wystawa malarstwa Moniki Polak
6.12.2019 - 5.01.2020
Przedstawione obrazy to forma odpowiedzi na pytania stawiane sobie podczas procesu tworzenia. W wersji finalnej, zwrócone są ku odbiorcy i same stają się dlań pytaniami. Pozwala to na wytworzenie się swoistego dialogu.
Eksplorowanie technologii malarskiej, eksperymenty z tworzywami sztucznymi i wykorzystywanie zjawisk fizycznych nie tylko umożliwiają uzyskanie organicznych struktur obrazu, ale także pozwalają mi jako artystce wejść w rolę badacza-naukowca. Etapy i metody pracy naukowej często przypominają mi bowiem proces twórczy. Kolejno dokonywane próby i obserwacje prowadzą do określenia schematu działania i jego powielania, celem osiągnięcia efektu, którym w ostateczności jest dzieło. Sam proces kreacji obrazu pozostaje niejawny, a obraz staje się odrębnym tworem intencjonalnie podanym odbiorcy.
Język abstrakcji staje się dla mnie narzędziem do subtelnej manipulacji podmiotem ciała – tego rozumianego wieloaspektowo. Badania prowadzone nad mechanizmem ciała żywego oraz jego złożonością, skupiają się na skali mikro, przywołując jednocześnie w swojej formie świat makro – w tym ciała niebieskie, a także kosmos. Wartością która łączy obie te skale jest ekstensja ludzkiej percepcji. To co jest widziane z ludzkiej perspektywy, wydaje się znane i bliskie, jednak dzięki obrazom uzyskanym przez specjalistyczny sprzęt, okazuje się tak naprawdę odległe i obce. Takie formy obrazu najbardziej nas intrygują, chociażby ze względu na różnorodność i niedostępność.
W skali mikrometra będą to mikroorganizmy lub komórki, a przekroczenie ich rzeczywistego rozmiaru do nadrealnego, powoduje pewne zatarcie granic spostrzeżeniowych obu światów. To dla odbiorcy pozostawione zostaje rozstrzygnięcie tej interpretacji, o ile konieczne dla kogoś jest określenie jednej klarownej odpowiedzi. Połączenia, powtarzające się analogie, a także przemiany mają szansę odbyć się na naszych oczach i pomóc dostrzec fascynującą oraz nieskończoną złożoność świata.
Monika Polak