Galeria MS Muzeum Stanisława Staszica w Pile

Zdzisław Mackiewicz

Zdzisław Mackiewicz

Zdzisław Mackiewicz
Urodzony 11.09.1961 w Grudziądzu. Mieszka w Toruniu. Studia – Wydział Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 1988 dyplom z wyróżnieniem w pracowni serigrafii prof. B. Przybylińskiego. Od 1992 pedagog na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Instytucie Artystycznym. Od 2004 w Zakładzie Grafiki w Pracowni Grafiki Multimedialnej którą obecnie prowadzi, dr habilitowany sztuki (w dyscyplinie artystycznej fotografia), profesor UMK. Autor 33 wystaw indywidualnych, brał także udział w 66 wystawach zbiorowych tu i tam. Uprawia fotografię i grafikę.

Realizacje fotograficzne: cykle Blachy, szmaty, folie, papie...; Światła; Polaryzatory; Awers Rewers; Awers Rewers – kalejdoskop; Obrotowe; Odwróceni – rewers; Odwróceni – awers XZ; Odwróceni – awers XS.
Realizacje graficzne: cykle PL; Pad.
===========================================================
Wystawa FACE 2 FACE:
Prace z cyklu „Odwróceni – awers XS" - fotografia, digital print
Odwróceni – awers - X20141128023141-2996463S , 2014/15
Odwróceni – awers - X20141206093624-3281246S , 2014/15
Odwróceni – awers - X20150121231007-2922061S , 2014/15
Odwróceni – awers - X20150401021604-3475452S , 2014/15

Odwróceni – rewers to prace powstałe w latach 2010–2014. Fotografie wykonane były w 2010 roku zaś obecny kształt uzyskały w 2014 roku. Cykl ten można nazwać portretowym, choć moim zamiarem nie było portretowanie osób fotografowanych. Przyświecało mi moje credo: Interesuje mnie nie to, co fotografia przedstawia w naturalistyczny, materialny sposób, ale to, co można wydobyć z otoczenia dla potrzeb czystego obrazu i sensu jego konstrukcji. Z zachowaniem szacunku dla tego, co zostało zapisane na kliszy lub matrycy cyfrowej. Tytuł odnosi się do sytuacji, z jaką spotykamy się codziennie, obserwując „rewersy" ludzi na ulicach, w kolejkach, siedząc w tramwaju czy na sali. Nie identyfikuje on osób fotografowanych. Podtytuły prac zamieszczone na postaciach są tylko statystycznym numerem kolejnych ujęć i wygenerowanych automatycznie przez program w urządzeniu, jakim się posłużyłem do opracowania ostatecznej formy tych obrazów. Treść jest dla mnie bez znaczenia, choć zdaję sobie sprawę, iż odbiorca będzie doszukiwał się znaczeń tych prac. Szanuję jego wybór w dążeniu do zobaczenia tego, co nie leżało u podstaw powstania tego cyklu.
Odwróceni – awers XZ to zamknięty cykl prac, który ma swoje źródło w cyklu Odwróceni – rewers. Powstał w latach 2014/15. Tym razem wizerunki portretowanych łączy jeden wspólny element – moje oczy. Moją intencją było wkroczenie na obszar zakazany, wejście w osobę portretowaną. Widzę portret i chcę widzieć jak portretowany, widzieć odbiorcę i jego zdziwienie.
Odwróceni – awers XS to kolejne wcielenie tych samych wizerunków. Portretowani posiadają tylko jedną, prawą stronę, ukazaną w symetrycznym układzie twarzy. Zamiarem moim jest ukazanie tylko tej jednej, powierzchownej oceny człowieka.

Wystawy

„ Fotografia to medium dzisiaj tak powszechne, tak wszechobecne, i możnaby rzec, że wszystko zostało już utrwalone w obrazach fotograficznych. Prawdopodobnie tak jest. Fotografia to przecież nasza zbiorowa pamięć. Każda chwila naszego bytu, istot-na czy nie, jest przez nią utrwalana dając dowody naszego istnienia. Czy zatem rejestruje ona prawdę o upływającej chwili ? Moim zdaniem nie. Zamknięta w dwu wymiarach, innej skali, innej barwie, nie oddaje w pełni naszego bytu. Ignoruje przestrzeń, czas, nastrój. Nieudolnie stara się imitować rzeczywistość. Do pełnego obrazu rejestrowanej chwili potrzeba odwołania się do naszej pamięci. Fotografia jest płaską kopią - kalką rzeczywistości. Kalką nie przystając do pierwowzo-ru, pozornie dając dowody naszego bytu poprzez cięcie przez czas. Nazwałem fotografię „kalką pamięci", gdyż kiedy oglądamy fotografię, odwołujemy się do naszej pamięci, staramy się skojarzyć zamknięte w niej obrazy z tymi, które istnieąją w naszym umyśle. Gdy stajemy przed fotografią nieprzedstawiającą, mamy problem z identyfikacją jej pierwotnego obrazu. Czasem tytuł naprowadza nas na trop rzeczywistości, z której pochodzi, ale kiedy tytułu obraz nie posiada, jawi się nam nieskończenie wiele skojarzeń. Dzieje się tak, ponieważ fotografia odwołuje się wprost do realności, zakotwicza się w widokach nam znanych i rozpoznawalnych, wszak jej powstanie utożsamiane jest z utrwalaniem naszych widoków w ealistyczny sposób - jednak rzeczywisto-naśladowczy.”

Zdzisław Mackiewicz

© 2024  |  Muzeum Stanisława Staszica w Pile