Sławomir Decyk

Wystawy

indywidualne i zbiorowe (wybór)

„Time in a can”, Fundación Diario Madrid, Hiszpania, 2013
„Widoki tymczasowe”, Galeria MS, Muzeum S. Staszica w Pile, 2013
„Niewiadome obszary”, Galeria Słodownia, Poznań, 2012
„S+ solarigrafia i inne obrazy”, Galeria Lume, Helsinki, Finlandia, 2012
„Twór kosmosu”, Biblioteka Miejska, Nowe Miasto nad Metują, Czechy, 2011
„Pochwała różnicy”, Galeria Nowa Przestrzeń, AHEart, Łódź, 2011
„Formy zamieszkiwania”, Arsenał, Poznań, 2011
„Powolność zdarzeń”, Galeria Sztuki Nowoczesnej, Bydgoszcz, 2010
„Artshow”, Galeria Słodownia, Poznań, 2010
„Kształt kosmosu”, Galeria Okno, Festiwalu Nowej Sztuki Labirynt, Słubice, 2010
„Formy zamieszkiwania”, Galeria Rotunda, ASP w Poznaniu, 2010
„Autoportret przestrzeni”, Galeria Rotunda, ASP w Poznaniu, 2010
„Autoportret przestrzeni”, Galeria Aula i Galeria Rotunda, ASP Poznań, 2009
„Cyklografie”, Międzynarodowe Biennale Fotografii, Ballarat, Australia, 2009
„Cyklografie”, w ramach „Solaris – światłoczułe obrazy“, Teatr na Woli, W-awa, 2009
„Cyklografie“, ART VILNIUS, Biennale Sztuki Polskiej, Wilno, Litwa, 2009
„Stan podgorączkowy“, Słodownia, Stary Browar, Poznań, 2008
„Światłoczułe obrazy – projekt Solaris”, Piwnica Kany, Szczecin, 2008
„Cyklografie”, Galeria FF, Łódź, 2006
„Alien Sky”, Galeria ŻAK, Berlin, Niemcy, 2006
„Cyklografie”, Festiwal Fotografii „Inspiracje”, Książnica, Szczecin, 2006
„Cyklografie”, FEM de Neuvos Creadores, Madryt, Hiszpania, 2006
„Cyklografie”, Galeria „Naród Sobie”, Teatr Polski, Poznań, 2005
„Miejsca wspólne“, Dom umeni, Opava, Słowacja, 2005
„Droga”, Festiwal Sztuki „Precedens”, Zielona Góra, 2002
„Peryferia”, Galeria Miejska Arsenał, Poznań, 2002
„La fete”, Muzeum Narodowe w Ottawie, Kanada, 2001
„Trzeci wymiar”, Galeria FF, Łódź, 2000
„Przejrzystość”, Galeria Sztuki, Kłodzko, 1999

OBRAZY TYMCZASOWE:
I
Prezentowana realizacja to zaledwie przygotowany dispositif. Niespełniony obiekt in situ. Biały ekran będący czystą, niezapisaną płaszczyzną z niewidzialną, ukrytą na powierzchni warstwą światłoczułej emulsji gotowej na działanie światła.
Wszystko, co może się jeszcze wydarzyć, zniknie i pojawi się naraz, równocześnie. Nie będzie jednak w swej rozległości lub ograniczeniu takie, jak było. Pozostawiam to zadanie wielkim i małym rytmom przenikającym do wnętrza, aktorom spektaklu zmian z udziałem widzów.
Światłocień, między dniem i nocą, jawą i snem, prawdą i zmyśleniem. Ten usłyszany po raz pierwszy dźwięk wielkiej miary jest bardzo daleko, i tak blisko, że nie sposób określić źródło jego pochodzenia. Wskazówki na trzech ekranach wskazują upływ czasu. Próbuję uchwycić przemijanie. Jestem zegarem.
Instalacja
papier fotograficzny 80x120
3-kanałowe wideo

II
Ślady drogi słońca, powstałe podczas kilkugodzinnych ekspozycji przy użyciu aparatu fotograficznego na negatywach papierowych, pozostawiono nieutrwalone.
Każde zdjęcie opisano w taki sposób, aby chronologiczne umiejscowienie okresów naświetlania na linii czasu tworzyło nieprzerwaną ciągłość wydarzenia, liczoną od wschodu do zachodu słońca.
Fragmenty całodniowej wędrówki obiektu na niebie pozostają zagrożonym światłem świadectwem przemijania. Każda kolejna porcja światła przesunie te ślady w obszar cienia, aby ukryć ostatecznie ujawniony wcześniej zapis. Ruchoma ramka z czerwo-nym filtrem umożliwia zamianę niewidzialnego w niematerialne.
Analogiczny do światłoczułych obrazów układ mechanizmów i tarcz przeciętych czerwoną linią jest machiną błądzącą w ciągłym poszukiwaniu znaczeń. Ten stan uzgadniania przez zegary wzajemnego położenia może trwać w nieskończoność.
Instalacja
Solarigrafie, negatywy papierowe, filtr ochronny, 2013.
Mechanizmy zegarowe, czarno-czerwone dyski.