Marek Poźniak

Wystawy

INDYWIDUALNE - wybór:

- "Stary Czarnków", Miejski Dom Kultury, Czarnków (1983);
- "Fotografie", Mała Galeria (KZT), Opole (1985);
- "Kwiaty i F", Galeria fg (KMPiK), Bielsko Biała (1985);
- "Pogranicza rzeczywistości", Hybrydy, Warszawa (1984, 86, 87);
- " Foto-Medium-Art", Wrocław, Lądek-Zdrój
- "Kwiaty i F", Galeria OTF, Olsztyn (1988);
- "Kompozycje...", Galeria FF, Łódź (1988);
- "Filozofom", Dom Kultury, Płock (1989);
- "Memory Photography", Galeria KZT, Opole (1989);
- "10 Dni w Berlinie", Foto-Medium-Art, Wrocław (1990);
- "Fotografien", Fotogalerie in der Brotfabrik, Berlin (1991);
- "Vom 1900 bis 1939": Fotokontakty, Die Zunge, Berlin (1991);
- "Gezeichnete Realität", Ratusz Steglitz, Berlin (1991);
- "800 Fotografii na osiemsetlecie, Czarnków" (1992);
- "3 Tage Rom, 20 Tage Brotfabrik", Berlin (1993);
- "Foto ist Foto", Reiffeisen Galerie, Bamberg (1993);
- "33", Mała Galeria ZPAF-CSW, Warszawa (1993);
- "Rok 1993", Galeria FF, Łódź (1993);
- "Porysowane", Galeria Pusta, Katowice (1994);
- "Fotografie", Galerie Mittelstraße 18, Potsdam; (1994);
- "Foto to Foto 2", Polski Instytut Kultury, Berlin, Muzeum Narodowe w Gdańsku (1996);
- "Foto to Foto ", Galeria Zamek w Reszlu. GSW, Opole (1997);
- "Camera Obscura", BWA Wrocław Galerie Design 1999);
- "Przeszłość w teraźniejszości", Mała Galeria, Waszawa (2001);
- "Misteria Weddingu", Galeria Sommer, Berlin (2002 );
- "W drodze z Ensign", Aroma Galeria Fotografii, Berlin (2003);
- "Berlin - moje wędrówki", BWA Zielona Góra (2003);
- "Top secret", Galeria Okno, Słubice (2004);
- "Camera obscura", Mała Galeria, Warszawa (2004);
- "Przeszłość współcześnie": Londyn, Galeria 2piR, Poznań (2006);
- "Przeszłość współcześnie": Londyn, Galeria Pusta, Katowice (2006);
- "Zawód fotograf", Galeria Pusta, Katowice (2008);
- "Lichtverchältnisse", Galeria Centro Onore, Rittergut Ehrenberg (2009);
- "Mysterien der Städte", Galeria Centro Onore, Rittergut Ehrenberg (2010)

GRUPOWE - wybór:

- 1984 - Smoll Size 1984, Warszawa
- 1985 - VI Biennale Młodych, Gliwice
- 1987 - Workshop w Gierałtowie
- Krajobrazy świata, Warszawa
- IV Foto Plakat Biennale, Płock
- 1988 - Fotografia Fotograficzna, Gdańsk
- Elementary Photography, Brno (CS)
- Meta-Raum, Düsseldorf
- Of Invited, Łódź
- 1989 - Dyplom ’89, Warszawa
- 1990 - Kontakty, Szczecin, Jelenia Góra, Katowice
- Elementary Photography, Castres (F)
- 1991 - Mai de la Photo, Reims, Achim, Nowa Sól,
- The Change of Guard, Łódź, Szczecin
- Pomiędzy (II Foto Konferencja), Wrocław
- 1992 - Preis für Junge Europeische Photographen, Berlin, Bad Homburg
- 1993 - Peron 5, Praga
- Obcy, Fremd, Strano, Berlin
- Konstelacja, Łódź, Berlin
- 1994 - Modernia Volokuvataieletta Puolasta, Voipaala (Finlandia)
- 1995 - Konstelacja II, München, Landschut
- 1996 - From Poland, Périgueux (F)
- Bliżej Fotografii, Jelenia Góra, Poznań
- Gesten ins Offene, Petzow
- Zuhause in der Fremde, Berlin
- 1997 - Into the magic, Sarajevo, Ljubljana
- 1998 - Kontakty, Katowice, Poznań
- Pola indywidualności, Poznań
- Fotografia ’98, Kraków
- Fotografia i Przestrzeń, Galeria FF, Łódź
- 2000 - Malerei mit Licht und Pixeln, Das Alte Rathaus, Potsdam
- 2001 - Malerei mit Licht und Pixeln, Kunst Halle, Guben
- 2002 - The World of Foto-Grafie, New York
- 2005 - Top sectret II, Galeria Ort, Berlin
- 2006 - Wiesbadener Fototage, camera obscura, Galeria Pokusa
- Otworki w działaniu, Galeria Działań, Warszawa
- 2007 - Aspekte der Polnischen Fotografie, Düsseldorf
- Okruchy czasu i skrawki przestrzeni, Galeria Fokus, Siedlce
- Czas zapamiętany, CSW-Zamek Ujazdowski, Warszawa
- 2008 - KRAJ, Galeria Sztuki Współczesnej, Opole
- W oknie i za oknem, Słubice
- KRAJ, Galeria der Ort, Berlin
- 2009 - Portret, Galeria Sommer, Berlin
- 2010 - Autoportret, Galeria Sommer, Berlin

"TRZY DNI w WENECJI - sztuka światła" - Homage a László Moholy-Nagy (1895-1946)

Światło jako matrix sztuki, a sztuka jako sztuka światła - teorie estetyczne rozwinięte przez László Moholy-Nagy w latach dwudziestych minionego wieku a następnie przełożone „praktycznie” na malarstwo, fotografie, design i film zafascynowały mnie tak bardzo, że właśnie światło stało się na wiele lat podstawą moich twórczych poszukiwań. Myślę, że fotografia przełomu lat 80. i 90. XX wieku miała dla mnie tylko wtedy sens i coś znaczyła, kiedy właśnie światło było jej tematem. Nawet podejmowane wtedy przeze mnie próby malarskie pełne były tak rozumianego światła, świetlnych refleksów, przejrzystości.
Fotografując czy malując, dążyłem do stworzenia obiektu wolnego od wartości dokumentalnych i otwierającego drogę do malowania światłem - nawet jeżeli obraz malowałem farbami. Do tego jakże bliskiego mi tematu wróciłem wiele lat później wystawą Malerei mit Licht und Pixeln w Poczdamie.
Fotografować oznacza pisać światłem. László Moholy-Nagy jest prekursorem fotogramu, czystej techniki graficznej z wykorzystaniem światłoczułego papieru i światła, która powstała równolegle z reyogramem praktykowanym przez Man Raya w Paryżu (moje pierwsze doświadczenia, to praca maturalna z fizyki, gdzie używając fal o wysokiej częstotliwości, udało mi się stworzyć spory cykl zdjęć).
Dla László Moholy-Nagya fotografia jest autonomicznym medium, które należy badać i rozwijać w jego własnym, specyficznym obszarze. Krytykując zatem przesadne przywiązanie do dokumentalizmu, poprzez próby dokładnego przedstawienia rzeczywistości, propagował innowacyjność i kreacyjność. Kreacja to produkcja, możliwość i gotowość zintegrowania w sobie nieznanego oraz rozpoznania i zaakceptowania nowych relacji w procesie twórczym. Na przeciwległym biegunie umieszczał reprodukcję, czyli nieproduktywne powielanie znanych już związków i obrazów w sposób czysto formalny, zaprzeczający idei kreatywności.
W mojej serii zdjęć pt. WENECJA odniosłem się bezpośrednio do teorii Moholy-Nagya. Starając się wyeliminować romantyczną aurę i elementy dokumentalne, towarzyszące zwyczajowo fotografowaniu miejsc historycznych czy znanych z literatury, pokazuję wszechobecne w Wenecji słońce, światło.
Ten namalowany światłem w latach 90. cykl stworzył obrazy, które obecnie jako estetyczny imperatyw naszych czasów generuje dzisiaj telewizja.

(z Markiem Poźniakiem rozmawiała Magda Potorska)