Anna Lejba

Wystawy

- Ogólnopolska Wystawa „Konteksty kulturowe” - BWA Włocławek, 1991
- Ogólnopolska Wystawa „Aqua fons vitae” - BWA Bydgoszcz, 1999
- Biennale Malarstwa i Tkaniny Unikatowej - Gdańsk, 2001, 2003, 2005
- Międzynarodowe Biennale Miniatury - Częstochowa, 2002, 2004
- 6. Biennale Małych Form Malarskich - Toruń, 2005
- I Ogólnopolskie Biennale Obrazu ARTEFAKT - Łódź, 2005
- 24. Międzynarodowy Plener Kaliski OPATÓWEK, BWA Kalisz, 2005
- 37. Biennale Malarstwa „Bielska Jesień” - BWA Bielsko Biała, 2005.
- 4. Międzynarodowe Biennale Miniatury „Częstochowa 2006”

Wystawy indywidualne:
1997 - Galeria ZPAP, Piła
2001 - BWA Piła - w duecie „Lejba-Ogrodnik”
2004 - Galeria Planetarium, Schwerin - w duecie „Lejba-Ogrodnik”.

„Istota pamięci koncentruje się w obu postawach nie tylko na zapisie, ale na przekazie. Susanna Schulz zachęca nas do odkrywania w sobie utajonych obszarów i pokonywania lęków. Jej przekaz powstaje pomiędzy chwilą, kiedy bierze do ręki nożyczki, rozcina płachtę jedwabiu i tworzy linię o spontanicznym przebiegu, a momentem, w którym pozostawia jej niepowtarzalny zarys. Zatrzymanie tej ulotnej radości z poszukiwania na znanej drodze czegoś nowego i zaskakującego, czym warto się dzielić, jest zaproszeniem do zgłębiania niewyczerpanego bogactwa możliwości, cieszenia się z przypadku, który wnosi świeżość, zespala i inspiruje do dalszego poznawania i przekraczania. Susanna proponuje sztukę, która nie tylko poszukuje, ale i odnajduje. Zmieniając punkt widzenia, oświetlając ciemne, nieznane strony, uruchamia w nas odwagę. Tworzy własny język, a my od nowa uczymy się czytać. W moich pracach odwołuję się do kodów powszechnie znanych. Komunikat, który konstruuję - podobnie jak Susanna techniką kolażu - ma jednak inną wymowę. Sięgam po klasyczne pismo, które uważam za najbardziej nośne w swojej doskonale abstrakcyjnej formie, ale podstawą mojej koncepcji jest zdegradowanie znaczeń. Rozbijam słowa na strzępy, albo dzielę wersy na pół pozbawiając je pierwotnego znaczenia. Dotykam problemów współczesnej komunikacji międzyludzkiej. Teraźniejszość wydaje mi się kursorem na skali, która ciągle się zmienia, a natłok informacji, nawarstwianie punktów pamięci powoduje szum, z którego coraz trudniej wyławiać sensy. Przez dokładanie do siebie fragmentów i ich zagęszczanie obrazuję narastający proces zagubienia człowieka w poszukiwaniu wartości. Zadaję pytanie o świadomość kulturową dzisiaj i sugeruję, by budować poczucie bezpieczeństwa przez „oswajanie” fragmentu czasu, w którym to my pojawiliśmy się jako znak.

Anna Lejba -
wstęp do kat. „Między sobą/Aneinander”, Piła, 2006